- سـبک گوتیـک یا (اپـوس مُـدرنـوم)گوتیک صفتی است که سبک معماری و هنر بعد از رمانسک را هنرمندان دورۀ رنسانس از روی تحقیربه آن متصف کرده اند، اما به تدریج نام سبک هنری نیمۀ آخر سده های میانه شد.از آن جا که این نوع معماری از دید مردم عصر رنسانس از اصول زیبایی شناسی علمی (کالسیک) تبعیت نمی کرد، یک معماری »بربری« و غیر متمدنانه به شمار می رفت.
واژۀ گوتیک منسوب به اقوام (گوت)، یکی از شاخه های قومی فرانک ها یا مردم فرانسه در آنزمان است که در رنسانس، به عقب افتادگی و بربریت شناخته می شدند. اما مردم سده های میانه که این سبک را ابداع کرده بودند، و در آن پیشرفتی چشمگیر نسبت به معماری (رُمانسک)می دیدند، خود به آن نام التینی : (اپوس مُدرنوم) یعنی کار مدرن و نو را داده بودند.
- سبک کلاسیکسبک کالسیک سبکی سنتی غربی است که از معماری روم و یونان باستان برگرفته شده است.تعادل،تقارن،نظم و نقطه کانونی از عناصر مهم در دکوراسیون به سبک کالسیک است. سبک کالسیک حس شکوه و بزرگی را به فضای خانه می بخشد.عنصر اصلی در سبک کالسیک استفاده از »نقطه کانونی« در محدوده ای است که در آن تعادل بصری ایجاد شده است.
- سبک ایران سنتی
سبک سنتی ایرانی، سبکی سرشار از زیبایی، جذابیت، شکوه و ابهت است، دارای ویژگی هایی است که از ارزشی ویژه برخوردار است. ویژگی هایی چون طراحی مناسب، محاسبات دقیق، فرم درست پوشش، رعایت مسائل فنی و علمی در ساختمان، ایوان های رفیع، ستون های بلند و باالخره تزئینات گوناگون که هریک در عین سادگی معرف شکوه سبک ایرانی است. - سبک مینیمالیسمسبک مینیمال از آن دسته سبک هایی است که هیچ گاه قدیمی نمی شود و همیشه برای انسان جذاب است، این سبک دکوراسیون داخلی نهایت صحت و دقت است و هیچ چیزی بیش از حد و زیادی نیست، بدون زمینه ای گزاف و مجلل.همین طور که از اسم این سبک مشخص است، تاکید این سبک بر سادگی و بی آلایشی است. رنگ های مورد استفاده در این سبک ممکن است خیلی تیره و خسته کننده یا روشن باشند یا در برخی موارد ممکن است از رنگ های درخشان و نمایشی استفاده شود. اجزا و وسایل مورد استفاده در یک مکان با طراحی داخلی مینیمالیست همین طور با اشکال هندسی مثل مربع، مستطیل و دایره می باشند، اما سطوح و ظواهر همه چیز صاف و ساده، بدون جزئیات و بی آلایش است.
- سبک روستیکسبک روستیک در فضاهای ویلایی کاربرد دارد و کوشش آن در به درون خانه کشیدن طبیعت خالص است. البته ساختار خام و نپخته ای دارد و دارای اجزائی ناصاف و کمی زمخت است. مبلمان و وسایل روشنایی بعضاً از کنده درخت، تنه و شاخه درختان و الیاف و کنف ساخته می شوند. این سبک در خانه های ویالیی و کوهستانی و روستایی یافت می شود. پالت رنگیروستیک از تناژ های براق و رنگ های تند عاری است و در عوض شامل رنگ های متنوع و لطیف از دنیای طبیعی است. منظور از رنگ های طبیعی، رنگ پوست درختان، سنگ و خاک است. ارغوانی و سبز لیمویی ممکن است جزئی از پالت رنگی طبیعت باشند، اما این به آن معنا نیست که گزینه های خوبی برای یک خانه ی روستیک هستند. سبک روستیک به رنگ قهوه ای محدود نمی شود، می توان رنگ های روشن تری نیز در این سبک استفاده کنید. این رنگ ها به خوبی با فضای روستیک شما هماهنگ می شوند و در عین حال آشنا و سنتی به نظر می رسند. مثال آبی جین، قرمز کوکاکوال، زرد طالیی و فیروزه ای کم رنگ می توانند جزء این دسته باشند. در این سبک به دلیل نزدیکی به فضای روستایی مواد و مصالح به کار رفته در طراحی دکوراسیون و معماری ساختمان بیشتر طبیعی بوده و چوب یکی از اصلی ترین متریال های به کار رفته است،که حسب نیاز به میز، صندلی، تخت و کمد تبدیل شده اند.آنچه نیاز بوده تراشیده شده و الباقی به همان حالت رها شده است. از پرداختها و نازک کاریها روی چوب خبری نیست و اصالت و مرکز توجه، طبیعت خود چوب است.معمولاً چوب ها رنگ نمی شوند و یا فقط با پوششی مات بدون اینکه جال داده شوند و یا با رنگهای مصنوعی چوب را پوشش دهند اندود می گردند.
- سبک مدیترانه ایخیال انگیزی سبک مدیترانه ای، تصاویری از سکونت گاه های ساحلی، آب های درخشان فیروزه ای، روزهای آفتابی و غروب های پر احساس را تداعی می کند. زیبایی ساده ی این سرزمین به واسطه ی خانه های خیره کننده اش منعکس می شود. این سبک مبتنی بر بافت ها و پرداخت های اتفاقی و روستیک در قالب فرم ها و خطوط کالسیک اروپایی است که چشم انداز محلی را منعکس می کنند. مصالح نیازمند مراقبت کم، رنگ های خاکی و جیغ، فرفورژه ها و نور طبیعی زیاد همگی از نشانه های شناخته شده ی سبک مدیترانه ای هستند که بر سطح پایین تجمل در آن تأکید می کنند. خانه های مدیترانه ای همیشه سرشار از نور طبیعی فراوان هستند. این خانه ها بدون پنجره های بزرگ، قاب های نشاط بخش پنجره و نسیم مداوم دریا، گویی چیزی کم دارند.
سبک ها در معماری داخلی
معماری گوتیک
معماری گوتیک در آغاز قرن دوازدهم معرفی شد و اساساً برای آوردن بهشت به زمین استفاده شد. به گفته ابوت سوگر، نور زمینی حاوی نور الهی بود و کلیسا مسئول ساخت این مفهوم از طریق معماری کلیسا بود. کانسپت طراحی، سبک‌های معماری بیزانسی، رومی و اسلامی را با هم ترکیب می‌کرد و این سبک را در سطح بین‌المللی گسترش داد. در این دوره از رنگ های رایجی مانند یاقوتی، طلایی، سبز جنگلی و ارغوانی استفاده می شد.
نقاشی های معروفی که به عنوان تزئین استفاده می شد، نقاشی های تک شاخ بود. این نقاشی ها نشان دهنده اهمیت ازدواج و خوشبختی در امپراطوری بود. همچنین گفته شد که آنها باروری را برای زنان و موفقیت کلی ازدواج را ارتقا می دهند. شناخته شده ترین مجسمه دوران گوتیک، گارگویل است. گروتسک های کنده کاری شده/ فرم داده شده برای هدایت آب از پشت بام ها از کناره های ساختمان ها استفاده می شد. مشکل تخریب و فرسایش ملات از آب باران را برطرف کردند. آنها همچنین در آن زمان از نظر دینی برجسته بودند. مجسمه های Gargoyles به عنوان نوعی دفاع در ساختمان ها در برابر شیاطین استفاده می شد.
ویژگی‌های معماری مورد علاقه طاق‌های گوتیک نوک تیز، پنجره‌های شیشه‌ای رنگی و نقاشی‌های مذهبی بود. قوس های گوتیک نوک تیز هم برای اهداف تزئینی و هم برای اهداف ساختاری خدمت می کردند. برای استدلال تزئینی، این نظریه از معماری اسلامی الهام گرفته شده است. از نظر ساختاری، تنش را از سایر عناصر موجود در ساختمان کاهش داد و بیشتر وزن را به سمت پایین هدایت کرد. این امر به حمایت از دیوارهای بلندتر و نازک‌تر کمک می‌کند، بنابراین ساختارهای عظیمی که در این زمان وجود دارد. شیشه های رنگی با کلیساهای جامع گوتیک مرتبط بود. آنها رنگهای زیادی از نور را منعکس می کردند و این نشان دهنده روح القدس بودند. برای برخی، آثار هنری نمایش داده شده تنها راهی بود که داستان های کتاب مقدس را یاد می گرفتند زیرا سود خواندن و نوشتن نداشتند. در نهایت، tracery به عنوان نوار یا دنده‌هایی دیده می‌شود که در اطراف دهانه‌هایی مانند پنجره‌ها استفاده می‌شوند.
معماری ویکتوریایی
معماری ویکتوریایی دارای ویژگی‌های گوتیک مانند گلدسته‌ها، تکیه‌گاه‌ها و طاق‌های نوک تیز بود. این دوره در دهه 1830 میلادی شروع شد و از آنجایی که طراحی دوران احیای گوتیک را پشت سر گذاشت و به دوران ویکتوریا منتقل شد، و در حدود سال 1901 با مرگ ملکه ویکتوریا به پایان رسید، این دوره به نام ملکه ویکتوریا نامگذاری شد.
با پدید آمدن حرفه معماری و دسترسی آسان تر به مصالح، ساختمان ها تغییر کردند. راه آهن دسترسی به مصالح را آسان کرد و زمان ساخت بنا کاهش یافت. دیگر پیشرفت‌های قابل‌توجه در این زمان ساخت و ساز با اسکلت آهنی، ساخت شیشه های بزرگ، استفاده از سفال و گرانیت صیقلی بود.
به نظر می رسد معماری ویکتوریایی برخلاف سبک طراحی مینیمالیست رایج امروزی باشد. طراحی ویکتوریایی به عنوان حداکثری، فراگیر و عجیب شناخته می شود. ثروت به یک ارزش فرهنگی تبدیل شد که از طریق طراحی معماران نمایش داده شد. این نمایش خودنمایی از تزئینات و جزئیات در مبلمان برای نمایش کلاس بود. این نه تنها در معماری و مبلمان دیده می شد، بلکه از طریق طراحی گرافیکی و لباس نیز نمایان شد. یک اتاق ساده مساوی با کمبود ذوق و ثروت بود. ویژگی‌های منحصربه‌فردی که دوران ویکتوریا را به نمایش می‌گذارد، پارچه‌های لایه‌دار، کاغذ دیواری طرح‌دار و مبلمان حکاکی شده است. این دوران همزمان با انقلاب صنعتی بود و از محصولات و تولیدات این دوره در طراحی ها استفاده شد.
معماری مدرن
معماری مدرن از اختراع فناوری های جدید در ساخت و ساز ایجاد شده است. این شامل بتن مسلح، قاب های فولادی، دیوارهای برشی و پنجره های بزرگ می شود. برخی از برجسته ترین ویژگی های آن حذف تزئینات و جنبه های مینیمالیستی طراحی است. این سبک معماری بر بهبود عملکرد ساختمان ها، استفاده از مصالح جدید و دور شدن از فرم های ساختاری رایج مانند ساختمان های مربع یا مستطیل تمرکز دارد.
بین سال‌های 1940 و 1960 محصولات و برنامه‌های جدیدی برای معماری داخلی تولید شد. تأثیرات زیادی از طراحی اسکاندیناوی با الهام از آرنه یاکوبسن اسکاندیناوی قابل مشاهده است. دیگر پیشگامان برجسته این جنبش والتر گروپیوس و لوکوربوزیه بودند. این امر مبلمان مدرن را از احساس سرد و ملال آور به مبلمانی گرم و جذاب تبدیل کرد. این کار با استفاده از بسیاری از بافت ها مانند چوب، کنف و چرم و رنگ های ملایم رنگ های جذاب انجام شد. همچنین، در طراحی اسکاندیناوی تمرکز بر کارایی و سادگی مبلمان مشاهده می شود. این جریان شامل مدرنیسم اواسط قرن بیستم و مدرنیسم معاصر است. بیشترین جذابیت این سبک‌ها نه تنها مربوط به انسان هایی است که در این دوره به دنیا آمده‌اند، که امروزه این سبک‌ها در معماری و طراحی داخلی گسترش فراوتمی دارند.
در حال حاضر، معماری مدرن در حال چرخش به سمت طراحی انتزاعی تر است، این نشان می دهد که پیش از این پیشرفت این سبک چگونه بوده است. این سبک‌های طراحی نوین با ارائه جایگزین‌هایی برای مشکل رایج طراحی مدرن یعنی احساس سردی، بیش از حد ساده و غیر دعوت‌کننده، معماران و طراحان مدرن را تحت تأثیر قرار داده‌اند. معرفی بافت های بیشتر، رنگ های گرم تر و خطوط منحنی، معماری مدرن را به سبکی کاربردی تر تبدیل کرده است. همچنین بر ترکیب مواد پایدار در طراحی در قرن بیست و یکم تأثیر می گذارد. سبک مدرن با بهره گیری از مواد و متریال جدید و توجه به معماری پایدار بدون تغییر در اساس اصلی، دوباره باز تعریف شده است.
این سبک ها با تأکید بر استفاده از هنر به جای تزئینات زیاد، بر روند طراحی تأثیر گذاشته اند. این شامل نقاشی‌ها، مجسمه‌ها و کاغذدیواری‌های تقریباً در هر اتاق می‌شود تا چشم شما را جلب کند. همچنین با برجسته کردن نحوه ساخت اشیا و نشان دادن آن در اتاق ها، اهمیت کاردستی را به تصویر می کشد. این شامل تیرهای چوبی، چارچوب اتاق و کاشی کاری می شود.
