نام فارسی: بید بیابان

نام علمی: Chilopsis linearis

خانواده: Bignoniaceae

نام نگلیسی: Desert willow

چیلوپسیس درختچه‌ای بزرگ یا درخت کوچکی است به ارتفاع ۴.۵ تا ۱۲ متر با شاخه‌های باریک و اغلب تنه‌ای خمیده و پیچ خورده و تاجی باز و گسترده. برگ‌های آن خزان‌کننده، سبز روشن و شبیه بید هستند. آرایش برگ‌ها هم به صورت متقابل و هم به صورت متناوب است و طول آن‌ها به ۴ تا ۳۰ سانتی‌متر و عرضشان به ۱ سانتی‌متر می‌رسد. گل‌های آن قیف‌مانند، به طول ۳ تا ۴ سانتی‌متر بوده و انتهایشان به ۵ لوب چین‌دار شبیه گلبرگ باز می‌شوند. رنگ گل‌ها صورتی تیره یا ارغوانی است و اغلب در گلوگاه آن‌ها خطوط سفید، زرد و ارغوانی دیده می‌شود. گل‌های شبیه به گل‌های کاتالپا به صورت خوشه‌های انتهایی ظاهر می‌شوند. در اوایل پاییز، گل‌های خوشبوی بنفش که پس از بارندگی‌های تابستانی ظاهر می‌شوند، جای خود را به غلاف‌های بذر باریک به طول ۱۵ تا ۲۵ سانتی‌متر می‌دهند که از شاخه‌ها آویزان می‌مانند و پس از ریختن گل‌ها برای شناسایی درختچه کاربرد دارند.

این درختچه تزئینی که به خاطر شباهت به درختان بید، بید نامگذاری شده، در واقع با درختان کاتالپا (جوالدوزک)، تکوما (Tecoma stans) و پیچ اناری (Campsis radicans) هم‌خانواده است. گل‌های زیبا و خاص، رشد سریع، مقاومت به خشکی و نگهداری آسان این گیاه را به گزینه‌ای محبوب در محدوده طبیعی‌اش تبدیل کرده است. این محدوده در طبیعت از مرکز تگزاس تا جنوب نوئوو لئون و زاکاتکاس در مکزیک و غرب تا جنوب کالیفرنیا و باخا کالیفرنیا امتداد دارد. این درختچه با رودخانه‌های خشک سازگار است و بهترین رشد را با آبیاری‌ای دارد که فقط برای حفظ شکوفه دهی و شادابی برگ‌ها در ماه‌های گرم کافی باشد. بسیاری از گونه‌های اصلاح‌شده این گیاه با رنگ‌های مختلف گل، اندازه برگ و میزان غلاف بذر وجود دارند.

زمان گلدهی: عمدتا از اردیبهشت تا خرداد به شدت گل می‌دهد، اما پس از بارندگی در طول فصل گرم به صورت پراکنده به گلدهی ادامه می‌دهد. رنگ گل‌ها از سفید ساده یا صورتی ملایم تا رز تیره و بنفش و همچنین ترکیبی دو رنگ از این رنگ‌ها متغیر است. داخل گل اغلب ته رنگ زرد دارد. بسیاری از گونه‌های اصلاح شده با رنگ‌های مختلف گل وجود دارند.

شرایط خاک: خاک‌های آهکی با زهکشی خوب ترجیح داده می‌شوند، اما در ماسه، لوم، رس، خاک‌های سخت (caliche)، گرانیت و خاک‌های صخره‌ای هم عملکرد خوبی دارد. کمبود مواد آلی در خاک آن طبیعی است.

شرایط محیطی: اجازه دهید خاک بین دفعات آبیاری خشک شود، زیرا این کار باعث تشویق امواج گسترده‌تر شکوفه دهی می‌شود. از آبیاری و کوددهی بیش از حد خودداری کنید، زیرا این می‌تواند منجر به رشد بیش از حد سریع، گلدهی کمتر و ضعیف شدن گیاه شود. خیس ماندن طولانی مدت خاک می‌تواند باعث پوسیدگی ریشه شود. در خاک رس به سرعت سایر خاک‌ها رشد نمی‌کند و اندازه نهایی آن نیز در این نوع خاک کمتر می‌شود، اما در کل مشکلی برای بقا نخواهد داشت. در برخی مناطق با خشکی شدید ممکن است برگ‌هایش بریزد (drought-deciduous). می‌تواند در دماهای پایین تا -12 درجه سانتی‌گراد نیز زنده بماند.

تکثیر

روش‌های تکثیر: بذر، قلمه‌های نیمه‌سخت

شرح: تکثیر از طریق بذر تازه، قلمه‌های خوابیده یا قلمه‌های نیمه‌سخت در اواخر تابستان انجام می‌شود.

جمع‌آوری بذر: بذرها را از اواخر تابستان تا پاییز، زمانی که غلاف‌ها خشک شده و قهوه‌ای شده‌اند، اما قبل از شکافتن و رهاسازی بذرهای پر مانند، جمع‌آوری کنید. بذرها را می‌توان در زمستان به صورت خشک در یخچال نگهداری کرد (منابع دیگر نگهداری در شن مرطوب را پیشنهاد می‌کنند)، اما در صورت کاشت تازه بهترین جوانه‌زنی را دارند.

پیش‌بستر بذر: نیازی به هیچ پیش‌بستری نیست.

دسترسی تجاری: بله

نگهداری: در چند سال اول به طور مرتب هرس کنید تا حداقل یک یا چند ساقه اصلی را تشویق کنید. در دوره‌های خشکسالی طولانی آبیاری کنید. گل‌های پژمرده و غلاف‌های بذر را برای تشویق گلدهی مداوم حذف کنید. برای تشویق شاخه‌دهی و گلدهی، در زمستان در زمان خواب گیاه، آن را تا یک سوم هرس کنید.