اَنجیلی

 یک گنجینه ملی
درخت انجیلی یا «درخت آهن» با نام علمی Parrotia persica یکی از ارزشمندترین و زیباترین درختان بومی ایران و گنجینه انحصاری جنگل‌های هیرکانی است. این درخت با ترکیب منحصربه‌فردی از ویژگی‌ها، در هر فصل سال جلوه‌ای تماشایی دارد: گل‌های قرمز جواهر‌مانندش در اواخر زمستان، برگ‌های براق و چرمی‌اش در بهار و تابستان، و اوج نمایش آن در پاییز با آتش‌بازی خیره‌کننده از رنگ‌های طلایی، نارنجی و قرمز بر روی یک درخت است. پوست تنه آن نیز خود یک اثر هنری طبیعی است که با لکه‌های پوسته‌پوسته به رنگ‌های سفید، خاکستری و قهوه‌ای، نقاشی‌ای انتزاعی روی تنه درخت خلق می‌کند.

 اهمیت حفاظتی و کاربرد در طراحی منظر 
انجیلی نه تنها یک درخت زینتی استثنایی، بلکه یک گونه با اهمیت اکولوژیک بالا و مقاومت ژنتیکی ذاتی است. رشد کند آن نشانه‌ای از استقامت و طول عمر صدها ساله‌اش است. این درخت برای کاشت در باغ‌های ویژه، پارک‌های جنگلی و پروژه‌های احیای جنگل‌های شمال ایران بسیار مناسب است. با توجه به حساسیت آن به خشکی و خاک‌های آهکی، کشت موفق آن در خارج از منطقه بومی (مانند کلانشهرها) نیازمند فراهم کردن شرایط خاص (خاک اسیدی اصلاح‌شده و آبیاری منظم) است. حفاظت و معرفی این گونه اصیل ایرانی، گامی در راستای حفظ هویت بومی و تنوع زیستی منحصربه‌فرد کشور است.

ردیف مشخصه توضیحات
1 نام علمی Parrotia persica (DC.) C.A.Mey.
2 نام رایج انجیلی، درخت آهن، Persian Ironwood، Persian Parrotia
3 خانواده Hamamelidaceae (همامیلیس‌سانان)
4 خاستگاه ایران (جنگل‌های هیرکانی)، آذربایجان
5 فرم رشد درخت کوچک تا متوسط، اغلب چند تنه، با تاج گسترده، گرد و متراکم. در طبیعت ممکن است به صورت درختچه‌ای بزرگ دیده شود.
6 ارتفاع نهایی ۱۰–۱۵ متر (در طبیعت تا ۲۵ متر، در کشت معمولاً کمتر)
7 گستردگی تاج ۸–۱۲ متر
8 سرعت رشد کند
9 نوع برگ برگ ساده، تخم‌مرغی تا بیضوی، دندانه‌دار نامشخص، به طول ۶-۱۲ سانتیمتر، بسیار براق و چرمی، سبز تیره در تابستان.
10 ریزش برگ خزان‌پذیر
11 رنگ پاییزی خیره‌کننده: ترکیبی از طلایی، نارنجی، قرمز سیر و ارغوانی روی یک درخت. یکی از بهترین رنگ‌های پاییزی در میان درختان.
12 گل‌دهی اواخر زمستان تا اوایل بهار (بهمن-اسفند)، قبل از ظهور برگ‌ها.
13 رنگ گل قرمز-زرشکی، کوچک و بدون گلبرگ (پرچم‌های قرمز برجسته)، روی شاخه‌های برهنه.
14 نیاز نوری آفتاب کامل تا نیمه‌سایه (برای بهترین رنگ پاییزی آفتاب کامل ترجیح دارد).
15 نیاز آبی متوسط. خاک باید مرطوب ولی با زهکشی عالی باشد. خشکی شدید را تحمل نمی‌کند.
16 مقاومت سرمایی عالی. تا -۲۵ درجه سانتی‌گراد.
17 مقاومت گرمایی متوسط (به خشکی هوا حساس است)
18 نوع خاک خاک غنی، مرطوب، اسیدی تا خنثی با زهکشی خوب. خاک‌های سنگین رسی و آهکی را دوست ندارد.
19 pH خاک ۵٫۰–۷٫۰ (اسیدی تا خنثی)
20 مقاومت خشکی ضعیف (به رطوبت نسبی هوا و خاک نیاز دارد)
21 تحمل شوری ضعیف
22 مقاومت آلودگی هوا متوسط
23 آفات و بیماری‌ها بسیار کم. عملاً بدون مشکل جدی. گاهی شته.
24 طول عمر بسیار طولانی (صدها سال)
25 نیاز به هرس بسیار کم. هرس تنها برای حذف شاخه‌های مرده یا متقاطع. فرم طبیعی آن باید حفظ شود.
26 کاربرد در طراحی تک‌درخت نمونه (Specimen) مجلل در باغ‌های اختصاصی، کاشت گروهی برای نمایش پاییزی، باغ‌های جنگلی (Woodland Gardens)، احیای جنگل‌های هیرکانی، پارک‌های گیاه‌شناسی.
27 فاصله کاشت ۶–۸ متر
28 امکان کاشت گلدانی بله، در گلدان‌های بزرگ و برای مدت محدود (بهتر است در زمین کشت شود).
29 نیاز به مراقبت کم (در شرایط مناسب اقلیمی و خاکی)
30 سازگاری اقلیمی ایران مناطق مرطوب و نیمه‌مرطوب شمال کشور: استان‌های گیلان، مازندران، گلستان، آذربایجان شرقی (مناطق جنگلی). در مناطق خشک، نیمه‌خشک و شهری گرم (مثل تهران) تنها با آبیاری منظم و خاک اصلاح‌شده ممکن است.
31 مقاومت بند متوسط
32 مقاومت سایه خوب (به عنوان گونه زیراشکوب در جنگل‌های هیرکانی تکامل یافته است)
33 حساسیت به غرقابی متوسط
34 ویژگی خاص ۱. پوست تنه: خاکستری-سبز با لکه‌های پوسته‌پوسته سفید، خاکستری و قهوه‌ای که با افزایش سن و در اثر پوست‌اندازی، اثر موزاییک یا پازل رنگی ایجاد می‌کند.
۲. گل‌دهی زمستانی: گل‌های قرمز کوچک آن در اواخر زمستان، زمانی که بیشتر درختان خواب هستند، ظاهر می‌شوند.
۳. چوب فوق‌العاده سخت و سنگین: چگالی بالا (غرق در آب) و مقاومت خارق‌العاده (نام “درخت آهن” از همین خاصیت می‌آید).
35 بهترین زمان کاشت پاییز (پس از خزان)
36 نکته مهم طراحی یک گنجینه زنده و ملی. این درخت به دلیل رشد کند، برای فضاهای عمومی شلوغ با نیاز به سایه سریع مناسب نیست. بلکه برای مکان‌هایی که زیبایی درازمدت، ارزش بومی‌گیاهی و نمایش فصلی خارق‌العاده مورد نظر است، انتخابی بی‌نظیر است.
37 کاربرد اقلیمی پیشنهادی در ایران ۱. باغ‌های گیاه‌شناسی ملی و منطقه‌ای (به عنوان گونه شاخص).
۲. پارک‌های جنگلی و تفرجگاه‌های مناطق شمالی (مانند پارک جنگلی نور).
۳. باغ‌های ویلایی و اختصاصی در شمال کشور.
۴. طرح‌های احیای جنگل‌های هیرکانی.
انجیلی