بلوط همیشه‌سبز با نام علمی Quercus ilex، معروف به بلوط هُلِم، نگین سبز و پایدار جنگل‌های مدیترانه‌ای است. این درخت با برگ‌های کوچک، ضخیم و اغلب خاردارش که رطوبت را به دقت حفظ می‌کنند، در برابر خشکی‌های طولانی، بادهای شدید و آفتاب سوزان مقاومت خارق‌العاده‌ای از خود نشان می‌دهد. تاج متراکم و گنبدی شکل آن سایه‌ای سنگین و همیشگی فراهم می‌کند و منظره‌ای باشکوه از استقامت را به نمایش می‌گذارد. این بلوط نه تنها زیباست، بلکه یک اکوسیستم کوچک است: بلوط‌های آن غذای حیوانات، و شاخه‌هایش پناهگاه پرندگان را فراهم می‌کنند.

پتانسیل احیای اکوسیستم‌های ایران و کاربرد در منظر
برای بسیاری از مناطق نیمه‌خشک ایران به ویژه دامنه‌های زاگرس، بلوط همیشه‌سبز می‌تواند گونه‌ای کلیدی برای احیای جنگل‌های تخریب‌شده و ایجاد کمربندهای سبز پایدار باشد. مقاومت آن به خاک‌های فقیر و آهکی، نیاز آبی کم پس از استقرار، و توانایی رشد در شرایط سخت، آن را به گزینه‌ای ایده‌آل برای پروژه‌های بزرگ مقیاس جنگل‌کاری و آبخیزداری تبدیل می‌کند. در طراحی منظر شهری نیز می‌توان از آن به عنوان درخت سایه‌انداز همیشه‌سبز، پرچین بلند یا حتی بنسای استفاده کرد. با وجود رشد کند، سرمایه‌گذاری بر کاشت این درخت، هدیه‌ای ماندگار و ارزشمند برای آیندگان و گامی بلند در جهت مقابله با بیابان‌زایی است.