معرفی و ویژگی‌های منحصربه‌فرد

درخت اقاقیا با نام علمی Robinia pseudoacacia، معروف به «اکاسیای سفید» یا «بلک لوکاست»، یکی از مقاوم‌ترین و بحث‌برانگیزترین درختان معرفی‌شده به اروپا و آسیاست. این درخت با رشد بسیار سریع، گل‌های سفید و معطر فصلی، و توانایی شگفت‌انگیزش برای رشد در فقیرترین خاک‌ها شناخته می‌شود. چوب زرد-قهوه‌ای آن بسیار سخت و مقاوم به پوسیدگی است و ارزش اقتصادی بالایی دارد. مانند بسیاری از بقولات، این درخت نیز با تثبیت نیتروژن هوا، خاک‌های فقیر را حاصلخیز می‌کند. با این حال، تمام بخش‌های به غیر از گل‌های آن حاوی سمومی هستند که برای دام و انسان در صورت بلعیدن می‌توانند خطرناک باشند.

 هشدار اکولوژیک و مدیریت ضروری 
در ایران، این درخت به طور گسترده برای جنگل‌کاری و فضای سبز استفاده شده، اما امروزه به عنوان یک گونه مهاجم شناخته می‌شود که به سرعت از طریق پاجوش‌های ریشه‌ای گسترش یافته و می‌تواند گونه‌های بومی را از عرصه خارج کند. شاخه‌های آن شکننده هستند و در طوفان‌ها خطر ریزش دارند. بنابراین، کاشت جدید آن در نزدیکی مناطق طبیعی و پارک‌های شهری باید با دقت و برنامه‌ریزی اکولوژیک انجام شود. بهتر است استفاده از آن به پروژه‌های خاص احیای زمین‌های کاملاً تخریب شده (مانند معادن) محدود گردد، و در عوض برای فضای سبز عمومی از گونه‌های بومی غیرمهاجم مانند زبان گنجشک (Fraxinus)، افرا (Acer) یا بلوط (Quercus) استفاده شود.