تویا تبری

تویا تبری با نام علمی Platycladus orientalis یکی از مهم‌ترین گونه‌های مخروطیان همیشه‌سبز مورد استفاده در محوطه‌سازی ایران است. این گیاه به دلیل فرم مخروطی تا تخم‌مرغی، شاخ‌وبرگ فلس‌مانند، مقاومت بالا و قابلیت شکل‌پذیری بسیار، در طراحی باغ‌ها، محوطه ویلاها، فضاهای رسمی و کاشت ردیفی کاربرد گسترده دارد. سرو خمره‌ای در اقلیم‌های خشک و نیمه‌خشک عملکرد خوبی دارد و به‌ویژه در مناطق مرکزی و شمال شرق ایران رایج است.

این گیاه نسبت به خشکی، آهک خاک، آلودگی هوا، باد و نور شدید مقاومت قابل‌توجهی دارد؛ اما در مقابل رطوبت زیاد و خاک سنگین حساس‌تر است. به دلیل تراکم بالای شاخ‌وبرگ و فرم طبیعی منظم، گزینه‌ای عالی برای پرچین‌ها، ساخت ارتفاع بصری و مسیرسازی است. رشد آن متوسط بوده و رنگ برگ‌ها بسته به واریته از سبز مات تا طلایی متغیر است.

ردیف مشخصه توضیحات
1 نام علمی Platycladus orientalis
2 نام فارسی سرو خمره‌ای، سرو چینی، نوش، سرو تبری
3 نام انگلیسی Oriental Arborvitae
4 خانواده Cupressaceae
5 فرم رشد مخروطی، تخم‌مرغی، گاهی ستونی
6 ارتفاع نهایی 4 تا 10 متر
7 گستردگی نهایی 2 تا 4 متر
8 سرعت رشد متوسط
9 نوع برگ فلس‌مانند، متراکم
10 رنگ برگ سبز مات تا سبز تیره؛ در واریته‌ها طلایی
11 شاخه‌بندی متراکم، عمودی
12 نوع پوست قهوه‌ای، فلس‌دار
13 میوه مخروط کوچک، کروی
14 اندازه مخروط 1 تا 2 سانتی‌متر
15 زمان رسیدن مخروط پاییز
16 نیاز نوری آفتاب کامل
17 تحمل نیم‌سایه متوسط
18 نیاز آبی کم تا متوسط
19 مقاومت به خشکی زیاد
20 نوع خاک شنی، لومی، آهکی
21 pH مناسب 6.5 تا 8
22 مقاومت به شوری کم تا متوسط
23 مقاومت به سرما تا ۲۰- درجه
24 مقاومت به گرما زیاد
25 مقاومت به باد خوب
26 مقاومت به آلودگی هوا زیاد
27 حساسیت‌ها خاک‌های سنگین، رطوبت زیاد
28 آفات شته، شپشک
29 بیماری‌ها پوسیدگی ریشه
30 نیاز به هرس کم؛ بیشتر اصلاحی
31 امکان هرس فرمی عالی
32 کاربردها پرچین، تک‌درخت، کاشت ردیفی، رسمی
33 کاربرد طراحی قاب‌سازی ورودی، مسیرها، جداسازی فضا
34 مناسب گلدان بله، در واریته‌های کوتاه
35 نیاز کوددهی کم
36 اقلیم مناسب ایران تهران، مشهد، یزد، اصفهان، شیراز، کرمان، سمنان، تبریز
37 نکته طراحی بهترین گزینه برای خطوط عمودی و طراحی‌های رسمی و مقاوم در اقلیم خشک
تویا تبری (نوش)