نام فارسی: توت آمریکایی
نام علمی: Maclura pomifera
خانواده: Moraceae
نام نگلیسی: Osage-orange
درخت توت آمریکایی درختی خزان کننده ای از خانواده توت (Moraceae) است که بومی جنوب مرکزی آمریکا است. این درخت در بسیاری از مناطق شرقی ایالات متحده به طور طبیعی جا افتاده است. نام جنس Maclura از زمین شناس آمریکایی ویلیام مکلورا (۱۷۶۳-۱۸۴۰) و نام گونه pomifera به معنی “سیب آور” اشاره به میوه های بزرگ و غیرقابل خوردن گرد دارد. پوست درخت کمی نارنجی رنگ است و میوه ها شبیه پرتقال هستند، از این رو نام رایج آن را گرفته است.
این گیاه را در مناطقی با آفتاب کامل، دمای خنک و بارندگی ایده آل ۴۰ تا ۴۵ اینچ در سال یا آبیاری تکمیلی بکارید. هنگامی که در مکان ایده آل قرار گیرد، درخت نارنج اوسیج می تواند به ارتفاع ۷۰ فوت برسد اما به طور معمول ۲۵ تا ۶۰ فوت ارتفاع دارد. این درخت طیف وسیعی از انواع خاک از جمله خاک فقیر، خیس یا خشک و همچنین طیف وسیعی از شرایط pH به جز بسیار اسیدی را تحمل می کند. تحمل باد و گرما را دارد. در سایه، ظاهر آن آسیب خواهد دید.
این درخت دارای تنه کوتاه با تاج گرد، نامنظم و پایین و خارهای سختی است که از محل اتصال برگ بیرون می آیند. این درخت به طور کلی به دلیل میوه های سبز بزرگش که تقریباً به اندازه یک توپ بیسبال هستند شناخته شده است و در ماه سپتامبر تا اکتبر می رسد. سنجاب ها و سایر پستانداران کوچک از این میوه ها که به دنبال دانه های عمیق در داخل آنها هستند لذت می برند. شیره لاتکسی که در داخل این گیاه یافت می شود، اکثر گیاهخواران مانند گوزن و خرگوش را دور نگه می دارد.
به دلیل خارهای ناخوشایند و عادت رشد متراکم، این درخت زمانی به طور گسترده به عنوان پرچین یا حصار زنده برای تعیین خطوط مالکیت تا معرفی سیم خاردار استفاده می شد. همچنین توسط سازمان دولتی کار پیشرفت (WPA) در دهه ۱۹۳۰ برای جلوگیری از فرسایش خاک به طور گسترده کاشته شد. کاشت این درخت به جز در موارد خاص و در مکان های فقیر و نازا توصیه نمی شود. برخی از گونه های نر و بدون خار نیز وجود دارند.
حشرات، بیماری ها و سایر مشکلات گیاهی: مشکل جدی ندارد. گل ها و میوه های درختان ماده می توانند در صورت عدم تمیزکاری فوری، نامرتب و بوی بدی داشته باشند.
مصارف:
- بومیان آمریکا از شاخه‌های انعطاف‌پذیر اما قوی برای ساخت کمان استفاده می‌کردند.
- همچنین از آن برای تیرهای حصار، دسته ابزار و باتوم پلیس استفاده می‌شد.
- از چوب آن به عنوان هیزم سوخت استفاده می‌شود.
- میوه‌ها را می‌توان خشک کرد و به عنوان جایگزین قهوه استفاده کرد.
- از روغن دانه‌ها می‌توان به عنوان صابون یا سوخت استفاده کرد.
ارزش برای حیات وحش:
- لارو دو گونه پروانه، Ceratomia hagenii (اسفنکس نارنج اوسیج) و Archips argyrospilus (پیله‌باف درخت میوه)، از برگ ها و جوانه های گل تغذیه می کنند.
- میوه ها مورد علاقه پستانداران کوچک هستند.
مقاومت:
- خشکسالی
- خاک رسی
- آلودگی هوا
میوه رسیده چندگانه از نظر اندازه و ظاهر کلی شبیه یک پرتقال بزرگ زرد-سبز (میوه) به قطر حدود ۱۰ تا ۱۳ سانتی‌متر (۴-۵ اینچ) با سطحی ناهموار و غده‌دار است. این میوه مرکب (یا چندگانه) یک هم‌میوه (syncarp) از تعداد زیادی از میوه‌های کوچک هسته‌دار (دروپ) است که در آنها میوه‌چه‌ها (تخمدان‌ها) به هم چسبیده‌اند. بنابراین، این میوه در دسته میوه‌های چندگانه جانبی طبقه‌بندی می‌شود. هر میوه هسته‌دار کوچک کشیده، فشرده و گرد است. آنها حاوی یک لاتکس شیری رنگ هستند که در صورت آسیب یا بریدگی میوه بیرون می‌آید. دانه‌ها کشیده هستند.
ابعاد:
- ارتفاع: 7.6 تا 21.3 متر (25 تا 70 فوت)
- تاج: 6.1 تا 18.3 متر (20 تا 60 فوت)
نکات جالب:
- مکلورا پومیفرا در دهه 1930 توسط اداره پیشرفت کار (WPA) برای جلوگیری از فرسایش خاک به طور گسترده کاشته شد.
- درختان این گونه دوپایه‌ای هستند، به این معنی که گل‌های نر و ماده روی درختان جداگانه تولید می‌شوند.
- میوه‌های مکلورا پومیفرا بوی قوی و ناخوشایندی دارند، به همین دلیل به آن “بوی نارنج اوسیج” می‌گویند.